امدادهاى الهى گاهى در قدرتى است كه خداوند به حضرت داده است و با انجام كراماتى، حضرت مشكلات را از سر راه خود بر مى دارد و یا به وسیله رعب و ترسى است كه خداوند در دل دشمن ایجاد مى كند [1] و یا این كه خداوند، ملائكه را به یارى حضرت مى فرستد. [2]
در برخى از روایات سخن از نیروهایى است كه داراى خصوصیات فرشتگان هستند و منتظر ظهور حضرت هستند تا او را یارى كنند. [3]
از تابوت و اشیایى كه در آن است نیز، به عنوان وسیله اى دیگر براى یارى حضرت مهدى ارواحنا له الفداء نام برده شده است.[4]
امام صادق علیه السلام مى فرماید: خداوند، حضرت قائم ارواحنا له الفداء را با سه لشكر یارى مى دهد: فرشتگان، مؤمنان و رعب ترس انداختن به دل دشمن.
امام باقر علیه السلام نیز می فرماید گویا هم اكنون حضرت قائم ارواحنا له الفداء و یارانش را مى بینم. [5]
فرشته جبرئیل در سمت راست حضرت مهدى و میكائیل در سمت چپ آن حضرت حركت مى كنند و ترس و وحشت، پیشاپیش سپاهیانش و پشت سر آن ها به فاصله یك ماه در حركت است و خداوند او را با پنج هزار فرشته آسمانى یارى مى رساند. [6]
آزمون یاران حضرت
همه انبیاء و مصلحان الهى، هسته هاى اصلى نهضت خویش را با آزمایش برگزیده اند، چراكه راه دشوار است و آمیخته با رنج ها، و بدون داشتن یارانى آبدیده، سرد و گرم چشیده، فداكار و وفادار، نمى توان خطر كرد.
طالوت، كه در روایات، یاران مهدى به یاران او تشبیه شده اند، [7] در نبرد با جالوت، لشكریانش را با تشنگى آزمود. تن پروران و ناشكیبایان نظم را بر هم زدند، حریصانه به آب افتادند، ولى صبور مردان از آن، لب تر نكردند.
از این راه، روشن شد كه گروه نخست، ارزش و توان همراهى با طالوت را ندارند و سرانجام، در رویارویى با سپاه دشمن، وحشت آنان را فرا گرفت و از جنگیدن، باز ماندند ولى گروه دوم كه ایمان فكری و بصیرت واقعى داشتند، همه پیروزى را در اختیار خدا دیدند و صبورانه مقاومت ورزیدند.
یاران مهدى ارواحنا له الفداء نیز براى رسیدن به درجه شایستگى همراهى، از غربال هاى گوناگون گذر داده می شوند و پس از پیمودن مراحل دشوار، به قله رفیع نصرت بالا می روند.
پاره اى آزمایش ها پیش از قیام صورت می گیرد و پاره اى پس از آن طولانى شدن غیبت، فتنه ها، فریبندگى ها، افكار باطل، جاه و مقام، جلوه فروشان، محراب داران، دین به دنیا فروشان، عالِم نمایان و... بسیارى از منتظران را از راه باز می دارند.به میزان درجات ایمان و گذر از آزمون ها، منتظران متمایز می شوند و به میزان مایه هاى ایمانى، در یارى امام بر یكدیگر پیشى می جویند.
به فرموده امام صادق علیه السلام در وقت ظهور، برخى یاران، شب در بستر ناپدید می شوند و فرداى آن در مکه اند و گروهى روز در آسمان راه می سپارند. گفتم: فدایت شوم كدام یک ایمانشان بیشتر است فرمود: آن كه در آسمان حركت می كند. [8]
پس از گرد آمدن نیروها، آزمون ها سخت تر می شود. امام با آزمون هاى جسمى و روانى، باورها را به آزمایش می گذارد. از جمله، همانند طالوت كه سپاهیانش را با تشنگى آزمود، یاران امام نیز با تشنگى امتحان خواهند شد. [9]
فراتر از آن، امام بى پروا به باورهاى خرافى و عوامانه حمله می برد و معارف به دور از دسترس وپ وشانده شده در غبار فراموشى را آشكار می سازد. در این تكان هاى فكرى، صاحبان بصیرت و معرفت، تزلزلى به خود راه نداده و استوار بر جاى می مانند، ولى آنان كه در باورهاى خود ناخالصى دارند و اندیشه را از سرچشمه نگرفته اند و در حقانیت امام تردید كرده اند، از پیرامون حضرت پراكنده می شوند. [10]
هنگام سخنرانى امام در مسجد كوفه و تخریب دیوار مسجد پیامبر، تفاوت هاى فكرى و بینش همراهان به بوته آزمایش در می آید و درجه و رتبه یاران درپیروی فرامین امام ارزیابى می شود. [11]
پی نوشت ها :
[1] بحا رالانوار ج52 ص 356.
[2] كمال الدین ج 2، ص 672 غیبة نعمانى ص 309.
[3] بحارالانوار ، ج27 ص 41 ا ثبات الهداة ج 3 ص523.
[4] الشیعه والرجعة ج 1، ص 136 ملاحم ابن طاووس ص 66 اثبات الهداة ج 3، ص 489.
[5] بحارالانوار، ج 52، ص 356.
[6] بحارالانوار، ج 52، 343 نورالثقلین ج 1 ص 388.
[7] غیبة نعمانى ص 316.
[8] بحار الانوارج 52، ص 356.
[9] غیبة نعمانى ص 316.
[10] چشم به راه مهدى ص 371.
[11] بحا رالا نوار ج 52، ص 386.