فلسفه انتظار، دمیدن روح امیدوارى و پایدارى است.
انتظار و عقیده به ظهور مصلح، شیعه را در جریان زمان، براى مقاومت پرورش داد و جامعه شیعه را از زوال نگاه داشت و تا امروز، این عقیده، عامل بقاى شیعه و پایدارى اوست.شیعیانى كه با وضعیت اسفبار حكومت بنى امیه و بنى عباس، رو به رو شده بودند، اگر منتظر و آینده بین نبودند و اعتقاد به پیروزى حق و عدالت نداشتند، هرگز براى شأن حال مقاومت باقى نمى ماند و از دگرگون شدن اوضاع ناامید مى شدند و ریشه هر حركت و پایدارى در آن ها خشك مى شد.
اما قرآن كریم بشارت داده و پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم و حضرت على علیه السلام نیز وعده داده اند كه این دین، پایدار مى ماند و همیشه، حق پیروز است. پس از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم تا به امروز، ریشه همه حركت ها و نهضت هاى شیعه علیه باطل، همین فلسفه انتظار و عقیده به ادامه مبارزه حق و باطل بوده است.
این همان فلسفه اى است كه در ادیان گذشته نیز مایه امیدوارى پیروان آن ها و مشوق آنان به پایدارى بوده است.
پس فلسفه انتظار، مانند یك عامل و ماده حیاتى مهم، در تمام ادیان آسمانى وجود داشته و رمز بقا و موجودیت آنان بوده است و اكنون هم از عوامل بقاى جامعه مسلمانان است. [1]
پی نوشت :
[1] امامت ومهدویت ج 1 ص 394.
ویژگی های جامعه منتظر ظهور منجی
امام ، پناه از شیطان
عرصه‌های مشترک عامه و خاصه در موضوع مهدویّت
زن منتظر و منتظر‌پروری
ما بی صاحب نیستیم !
تبلیغات 